غذاهای خیابانی تهران قدیم !
تاریخ انتشار: ۴ دی ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۶۹۳۷۱۴
به گزارش سرویس وبگردی خبرگزاری صدا و سیما، در تهران قدیم متناسب با هر فصل غذا یا خوراکی بر روی دَکهها و چرخهای قدیمی فروخته میشد که بیشتر به غذاهای خانگی شباهت داشت. در واقع آن زمان فروشنده سعی میکرد بهترین مواد خوراکی هر فصل را برای مشتریانش آماده کند.
غذاهای خیابانی در تهران قدیم بیشتر به غذاهای خانگی شباهت داشت تا فست فودهای پُرکالری غربی.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
این غذاها بیشتر توسط مسافران یا مردمی که در شهر تردد میکردند خریداری میشد. البتهگاه به واسطه شهرت یک فروشنده، مردم حاضر بودند مسافت زیادی را طی کنندو فقط از آن فروشنده خرید کنند.
سیبزمینی و تخممرغ پختهسیبزمینی و تخممرغ پخته در فصل زمستان یکی از خوشمزهترین و مقویترین غذای خیابانی تهران بود که همراه با نمک، فلفل، ادویه تند، گاهی گوجه، کره و خیار سرو میشد.
فروشندهها تخممرغ و سیبزمینیها را در قابلمههای بزرگ مِسی بهصورت مجزا نگه میداشتند و به مراکز پُر تردد مانند سینماها، پارکها و پایانههای حملونقل میرفتند.
نان و پنیرنان و پنیر محلی از غذاهای خیابانی و نوستالژیک تهران قدیم بود. فروشندهها این مواد غذایی را داخل یک جعبه بزرگ یا کیسههای مخصوص حمل میکردند. اوج فروش این دسته از کاسبان نزدیک صبح و غروب بود که مردم به دنبال میان وعده مناسب بودند. البته در تابستان نان و پنیر جزو پرطرفدارترین غذاهای تهران به حساب میآمد.
باقالی پختهباقالیهای پخته داغ داغ در ظرفهای مخصوص با ادویههای مخصوص مانند فلفل قرمز در غذاهای خیابانی طرفداران زیادی داشت. اوج فروش باقالیفروشها در فصل سرما بود. چرخیهای باقالی فروش امروزی ناشی از گذشته است.
لبو یا شلغم پختهدر تهران قدیم به محض سرد شدن هوا لبوفروشها یا شلغمفروشها با گاریهای مخصوص خود به خیابانها میآمدند. گاری لبوفروشها طوری بود که زیر مجمع آن را با زغال یا وسایل گرمایشی گرم نگه میداشت تا لبوها سرد نشده و آرام آرام مغز پخته شوند.
آب تمشک، آلبالو و زرشک
در تهران قدیم با شروع فصل گرما فروشندگان به جای فروختن مواد غذایی مانند لبو، تخممرغ یا شلغم سراغ غذاهای مناسب هوای گرم میرفتند. آنها شربتهای خانگی را در لیوانهای بزرگ و مشبک شیشهای یا لیوانهای مسی با یخ فراوان در به مردم میفروختند که آب زرشک، آلبالو و تمشک برخی از آنها بود.
شاتوت یا توت
میوه تمشک، شاتوت و توت یکی از مهمترین محصولات باغی در تهران بود. تاجایی که سوغاتیهای مهم تهران انواع توت قرمز، توت سفید یا به اصطلاح قدیمیها «توت صابونی» بود. در فصل برداشت توت دکههای غذاهای خیابانی تهران از میوههای فصلی و نوبرانه بهاری پُر میشد و فروشندهها توت را در مجمع بزرگی میریختند. گاهی توتها را در کیسههای کاغذی یا ظروف غذاخوری میریختند.
بامیه خوراکی
برخلاف تصور گردشگران که فکر میکنند بامیهها جزو شیرینیهای مرسوم شهرهای کشور ترکیه مانند استانبول هستند، در گذشته انواع بامیهها در تهران قدیم طبخ میشد و جزو محبوبترین شیرینیها بود. این بامیهها با شهد بسیار شیرین طعم خانگی داشتند.
سمبوسه
سمبوسهها طرفداران زیادی داشت و در هر شهر ایران به شکل متفاوتی تهیه میشد. در تهران قدیم هم گوشت را با سبزیجات طعمدار و بهعنوان مایع میانی استفاده میکردند. سمبوسه نسبت به غذاهای خیابانی دیگر در تهران قدیم گرانتر بود.
جگر و جغر بغور
خوراک جگر یا جَغَور بَغور (جغول بغول- چغور پغور) یکی دیگر از غذاهای خیابانی محبوب تهرانیها بود که جزو غذاهای خیابانی لوکس و مقوی به حساب میآمد. فروش این خوراک را در مناطق تفریحی تهران بیشتر بود.
آش
در گذشته و در فصل سرما بسیاری از فروشندگان دورهگرد آش خانگی تهیه کرده و آنها را در دیگهای بزرگی حمل میکردند. این دیگها به گونهای بود تا آش سرد نشود. فروشنده در کنار کاسههای گود در ظرفهای جداگانه کشک، سیر داغ، پیاز داغ و نعنا داغ میریخت.
منبع : همشهری آنلاین
منبع: خبرگزاری صدا و سیما
کلیدواژه: غذاهای خیابانی تهران قدیم تخم مرغ فروش ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.iribnews.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری صدا و سیما» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۶۹۳۷۱۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
یک افسر روسی، مسئول آموزش رانندگان در تهران قدیم!
در خیابان وحدت اسلامی لابهلای ساختمانهای قدیمی و آجری که این روزها بسیاری از آنها لباس فرسودگی بر تن کردند و حتی بعضی از آنها متروکه هم شدهاند، تقاطع چهارراه مولوی یک ساختمان با نمای آجربهمنی رنگ و رو رفته قرار دارد که سردر آن یک کاشی آبی رنگ با نام «پرستو» حک شده است.
به گزارش همشهری آنلاین، اینجا یکی نخستین آموزشگاههای تعلیم رانندگی شهر تهران است. «سیدعباس حسینی» نویسنده کتاب «این اتولی که من میگم» در این باره میگوید: «قدیمها برای مردم تکرار واژه و تلفظ کلمه اتومبیل کمی سخت بود. به همین دلیل، اتوموبیل میان مردم به اتول معروف بود. با وضع قوانین راهنمایی و رانندگی برای راندن اتول، ایده راهاندازی آموزشگاه تعلیم رانندگی در ذهن یک عده از نظمیهچیهای تهران جان گرفت؛ ایدهای که سال ۱۳۱۸ بانی راهاندازی آموزشگاه تعلیم رانندگی پرستو شد.»
به گفته حسینی، قبل از راهاندازی آموزشگاه پرستو به مدت خیلی کوتاه اوایل ۱۳۰۰ سال آموزشگاهی توسط چند نفر از کارشناسان امور اتومبیل راهاندازی شد. بانیان این آموزشگاه عبارت بودند از محمدتقیخان مکانیسین، نخستین مکانیک رسمی کشور که از دولت وقت نشان علمی دریافت کرده بود و کارگاه مکانیکی در خیابان چراغبرق داشت، مرحوم علی پرستو، نظمیه چی، منصورخان مستوفی، کارشناس اداره نظمیه تهران، علیاکبر رحیمیپور بهعنوان مربی و مسئول آموزش رانندگان یک افسر روسی که سرپرستی این گروه را هم برعهده داشت. این گروه ۵ نفره بهصورت شراکتی آموزشگاه تعلیم رانندگی را دایر کردند که شغل دوم آنها محسوب میشد. این آموزشگاه خیلی زود منحل شد.»
این نویسنده در ادامه اضافه میکند: «ایران نخستین کشور خاورمیانه بود که پذیرای خودرو شد و به نحوی آموزشگاه پرستو نخستین مرکز تعلیم رانندگی در خاورمیانه هم محسوب میشود. چند سال بعد از تعطیلی نخستین آموزشگاه تعلیم رانندگی، مرحوم علی پرستو از افراد صاحبمنصب نظمیه، بانی آموزشگاه تعلیم رانندگی پرستو در مکان فعلیاش میشود. این آموزشگاه رانندگی زمانی دفتر چاپ روزنامه بود. وجود ابزار چاپ در همین آموزشگاه امکان چاپ کتاب را هم فراهم میکرد. وقتی هم که دفتر روزنامه شد آموزشگاه تعلیم رانندگی و در کنارش تعمیر خودرو و کتابهای آموزش تعمیر خودرو هم داخل همین مجموعه چاپ میشد. کتابهایی که حتی برای مدتی نایاب شد.» آموزشگاه تعلیم رانندگی پرستو جایی که بسیاری از چهرههای شاخص شهر تهران و کشور بهویژه پدربزرگها و مادربزرگهایمان گواهینامه گرفتند و به قول قدیمیها اتولران شدند.